Matutong magpasensiya

Ni Pastor Junie Josue

Nababali ang pangako ng tao. Pero ang salita ng Diyos ay maasahan. Kahit mahabang panahon pa ang dumaan, tutuparin ng Diyos ang kaniyang mga sinabi at ipinangako. Ang kuwento ni Joseph ay mababasa sa biblia sa aklat ng Genesis. Nakatanggap siya ng salita ng Diyos sa pamamagitan ng isang panaginip na siya ay isang magiging magiting at dakila pagdating ng araw. Pero hindi kaagad nakita ni Joseph ang katuparan ng pangako ng Diyos sa kaniya. Maraming taon din ang lumipas.

Dahil sa inggit at inis, binenta siya ng kaniyang mga kapatid na lalaki at siya ay naging alipin sa isang banyagang lugar – sa bayan ng Egypt. Sa kabila nito, nagsipag siya at pinagpala ang bahay ng kaniyang amo dahil sa kaniya. Pero natipuhan siya ng misis ng kaniyang amo at nang tumanggi si Joseph na sumiping sa kaniya, pinaratangan niya si Joseph na pinagtangkaan siyang gahasain nito. Nauwi siya sa bilangguan.

Sa kabila nito, pinamahala siya sa kulungan na kaniyang kinalalagyan. Tinulungan niya ang dalawang lingkod ng hari na nakakulong rin kasama niya na malaman nila ang kahulugan ng kanilang panaginip. Ayon sa kaniya, ang isa sa lingkod ng hari ay mapapalaya. Nagkatotoo nga ito at pinangako ng lingkod na iyon na tutulungan niya si Joseph na makalaya rin. Pero lumipas ang panahon ay nasa preso pa rin siya. Mula sa pagtakwil sa kaniya ng kaniyang sariling mga kapatid tungo sa pagkawalay niya sa kaniyang pamilya lalo na sa kaniyang minamahal na tatay, tungo sa pagiging alipin, tungo sa pagkakabilanggo kahit wala naman siyang sala, tungo sa pagkalimot ng isang tao na nangakong tutulungan siyang makalaya. Paano niya natagalan ang lahat ng dagok sa kaniyang buhay?

Naniniwala ako na ito ay dahil nanindigan siya sa pangako ng Diyos. Patuloy niyang kinapitan ang salita ng Diyos na balang araw magiging dakila siya. At pagkatapos nga ng dalawang taon, naalala siya ng lingkod ng hari at siya’y pinalabas sa preso para magbigay kahulugan sa mga panaginip ng hari na bumabagabag sa kaniya nang husto. Dahil bumilib ang hari sa kaniyang karunungan, siya’y in-appoint na maging kanang kamay ng hari. At matatandaan na ang Egypt ay ang pinakamakapangyarihang bayan noong mga panahonng iyon. Siya rin ang naging daan para maligtas niya ang kaniyang sariling pamilya mula sa matinding kagutuman noong panahong iyon.

Bilang mga Kristyano, dumaraan rin tayo sa mga pagsubok at hamon sa buhay. Pero malaki ang kaibahan natin sa mga taong hindi nananampalataya sa Diyos dahil mayroon tayong salita ng Diyos na nagbibigay kalakasan at kapangyarihan sa atin para mapagtagumpayan natin ang mga ito.

Pero minsan kahit na nagtitiwala tayo sa mga pangako ng Diyos, tila parang walang nangyayari o parang minsan mas lumalala pa ang mga pangyayari o may may mga bagay na nagaganap na di natin inaasahan. Parang hintay na lamang tayo nang hintay at siyempre hindi natin maiwasan na mawalan ng loob. Sa biblia, mababasa na ang pananampalataya ay kalakip nang pagpapasensiya o pagtitiis. Kung wala tayong pagpapasensiya, ang ating pananampalataya ay hindi makakayanang manghawakan nang husto sa salita ng Diyos hanggang ito’y magkaroon ng katuparan sa ating buhay. May nagsabi na ang kapangyarihan ng pagpapasensiya ang siyang dahilan kung bakit patuloy tayong nakaangkla sa salita ng Diyos at hindi tayo natitinag ng mga pisikal na pangyayari na nakikita ng ating mga mata. Kung wala tayong pagpapasensiya, ang ating pananampalataya ay hindi makakayanang manghawakan nang husto sa salita ng Diyos hanggang sa ito’y magkaroon ng katuparan sa ating buhay.

Kaibigan, ang kaparaanan ng Diyos ay hindi tulad sa ating sariling kaparaanan. Palagi nating naiisip na kailangang ngayon na natin matanggap ang mga pinangako niya sa atin. Minsan nalilimutan natin na Siya lamang ang nakakaalam ng lahat ng bagay at alam niya ang pinakamainam na panahon kung kailan niya ibibigay o ipahihintulutan ang isang bagay sa ating buhay. At ang panahon ng paghihintay natin sa sagot ng Diyos ang panahon kung saan inihahanda niya ang ating puso at karacter para sa darating na pagpapala.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m. & Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Pagtanim ng ating buhay

Ni Pastor Junie Josue

Ang salitang pagtatanim at pag-aani ay kadalasang ginagamit sa pagsasaka. Alam natin ng kung tayo ay nagtanim ng buto ng mangga, aani tayo ng mangga. Alam niyo bang ang prinsipyo ng pagtatanim at pag-aani ay ginagamit din sa kaharian ng Diyos? Ang sabi ni Hesus sa biblia sa Juan 12:24: “Tandaan ninyo, malibang mahulog sa lupa ang butil ng trigo ay mamatay, mananatili itong nag-iisa. Ngunit kung ito’y mamatay, mamumunga ito ng marami.” Tinutukoy ni Hesus dito ang kaniyang sarili. Siya ang butil ng trigo na nag-alay ng buhay at namatay para sa kasalanan ng tao. At ang bunga ng pagtanim ng kaniyang sariling buhay ay ang pagkakaroon ng buhay na walang hanggan ng mga taong nananampalataya at nagpapasakop sa kaniya.

Ang paghihirap at kamatayan ni Hesus ay ang halimbawang dapat tularan ng mga taong nais magkaroon ng buhay na walang hanggan. Itinanim ni Hesus ang kaniyang buhay kaya’t dapat din nating itanim ang ating buhay. Hindi ko sinasabi na kailangan magpapako tayo sa krus tulad niya. Ayon sa biblia sa Juan 12:25 “Ang taong labis na nagpapahalaga sa kaniyang buhay ay siyang nawawalan nito ngunit ang namumuhi sa kaniyang buhay sa daigdig ay siyang magkakaroon nito hanggang sa buhay na walang hanggan.”

Nais ko linawin na nais ng Diyos na mag-enjoy tayo sa ating buhay dito sa daigdig. Sa katunayan ang sabi sa biblia sa Juan 10:10 na naparito si Hesus para magkaroon tayo ng buhay na ganap at kasiya-siya. At sa biblia sa aklat ng Mangangaral, hinihimok tayong magpakasaya sa bunga ng ating pawis at pagpapagal. Ang ayaw ng Diyos ay ang mahalin natin ang ating buhay sa mundo na para bang ito na lamang ang buhay na mayroon tayo kaya’t ginagawa natin ang lahat para paligayahin at pagsilbihan ang ating sariling layaw. Ang mga taong may ganitong uri ng buhay ay may kasabihang: “Eat, drink and be merry for tomorrow, we die.” Nakasentro ang buhay nila sa kanilang sarili sa halip na sa Diyos at sa kanilang kapuwa.

May lalaking mayaman na nagtanong kay Hesus kung paano magkaroon ng buhay na walang hanggan. Sinabi niya sa Panginoon na tinutupad niya ang mga utos mula pa sa kaniyang pagkabata. Sinabi ni Hesus na may isang bagay pa ang kulang sa kaniya. Inutusan niya ang mayaman na ipagbili lahat ng kaniyang ari-arian para ibigay sa mga mahihirap ang napagbilhan nito. Nalungkot ang lalaki dahil di niya kayang gawin ito. Ito ay isang halimbawa ng isang tao na labis na pinahahalagahan ang buhay at ang yaman niya sa mundo.

Hindi mali ang pagkakaroon ng kayamanan. Sa katunayan, maaaring gamitin ang yamang ito sa pagtulong sa mga mahihirap at nangangailangan. At hindi sa lahat ng pagkakataon ay kailangan isuko ng mayayaman ang kanilang pag-aari. Ngunit alam ni Hesus ang nilalaman ng puso ng mayamang lalaki. Naging sentro ng buhay niya ang kaniyang kayamanan. Kaya sinubok niya ito at inutusang ibigay ang kaniyang yaman. Malungkot ang ending ng kuwentong ito sapagkat gayon na lamang ang pag-ibig ng lalaki sa mayaman at masaganang buhay na hindi niya kayang itanim ang kaniyang buhay sa lupa para magkaroon ng buhay na walang hanggan. At siyempre, kung walang tinanim, walang aanihin. Hindi niya binigay ang buhay niya kay Hesus. Mas minahalaga niya ang kaniyang yaman pero sa bandang huli, siguradong laking pagsisisi ang ginawa ng lalaking ito dahil nakita niyang may hangganan ang kasiyahan na binibigay sa kaniya ng yaman.

Ang pagtatanim ng buhay na nais sa atin ng Diyos ay ang pagsuko ng lahat ng aspekto ng ating buhay sa Diyos sa kaniyang paghahari. Ang ibig sabihin nito ay ituturing nating mas mahalaga ang kabilang buhay kaysa sa buhay dito sa mundo kaya handa at bukal sa loob natin na isuko o ibigay anuman ang mayroon tayo sa mundong ito tulad ng ambisyon, propesyon, kayamanan, karangalan kung ito’y ipinag-uutos ng Diyos para lubusan tayong makasunod sa kaniya at matupad ang kaniyang layunin s aating buhay. Ang sentro o saysay ng buhay natin ay ang Diyos lamang. Hindi nakasalalay ang ating kaligayahan sa mga makamundong kaaliwan kundi sa pagsunod sa kalooban ng Diyos.

May itinalagang destinasyon ang Diyos para sa atin at iyon ay sa langit. Ayon sa kilalang pastor at manunulat na si Rick Warren, ang buhay natin dito sa lupa ay isang paghahanda lamang para sa kabilang buhay. Kumita siya nang malaki dahil sa 15 milyong kopya ang nabenta sa kaniyang librong The Purpose Driven Life. Pero binigay niya ang malaking bahagi nito sa simbahan at sa mga nangangailangan. Hindi nagbago ang estilo ng kanilang pamumuhay. Ayaw niyang mabuhay para sa kayamanan lamang. Sapat na ang kaniyang kabuhayan at nais niyang magpokus sa pagtupad ng layunin niya mula sa Diyos.

Ayon sa biblia sa Filipos 3:19-20, ang pinag-uukulan ng pansin ng mga hindi nananampalataya sa Diyos ang mga bagay na panlupa at mga bagay na pansamantala lamang ang halaga. Ang dinidiyos nila ay ang hilig ng kanilang katawan. Panandaliang aliw lamang o kapahamakan ang kahihinatnan ng mga ito. Sa Hebreo 11, mababasa natin kung paano itinanim ng mga naunang Kristyano ang kanilang buhay para magkaroon ng buhay na walang hanggan. “May mga tumangging palayain pagkat pinili nila ang mamatay sa paghihirap upang muling buhayin at magtamo ng mas mabuting buhay. Mayroon naman nilibak, hinagupit at nabilanggong gapos ng tanikala. Sila’y pinagbabato, nilagari nang pahati, pinatay sa tabak. Mga balat ng tupa at kambing ang dinamit nila. Sila’y mga nagdarahop, aping-api at pinagmamalupitan.” Tinuturing nilang sila’y mga dayuhan lang at nangingibang-bayan sa lupa. Alam nilang may inihanda ang Diyos na isang lunsod na lalong mabuti, yaong nasa langit.”

May katapusan ang mga problema sa ating buhay. May wakas ang mga karamihang ine-enjoy natin sa lupa. Nawa’y mapaalalahanan tayo palagi na sandali lang ang buhay sa lupa kaya’t mahalagang maitalaga natin ang ating puso na itanim ang ating buhay para sa Diyos at sa kaniyang layunin para umani tayo ng buhay na walang hanggan.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Huwag matakot

Ni Pastor Junie Josue

Napakaraming mga calamidad at kaguluhan ang nangyayari sa buong mundo. Nandiyan ang giyera, ang mga terorista sa iba’t ibang panig ng mundo, and mga sakit na lumalaganap tulad ng AIDS at cancer na hanggang ngayon ay wala pang lunas. Maging sa ating sariling buhay, may mga problema tayong hinaharap. Kaya’t hindi kataka-taka na maraming tao ang namumuhay sa takot. Ngunit ito nga ba ang dapat nating maramdam? Takot nga ba ang dapat mangibabaw sa ating puso’t isipan?

Ang takot ay walang mabuting maidudulot sa atin. Naobserbahan ni Dr. Paul Tournier na ang takot ay naglilikha ng mismong bagay na kinatatakutan nito. Ang takot sa digmaan ang nag-uudyok sa isang bayan na gumawa ng mga hakbang na nagbubukas naman ng daan para magkaroon ng digmaan. Ang takot nating mawala sa atin ang ating minamahal ang pumipigil sa atin na magtapat sa ating pagkakamali at kakulangan at dahil dito, nasisira ang tunay na pag-iibigan. Ang isang skier ay nahuhulog sa oras na mag-umpisa na itong matakot na mahulog. Ang takot na bumagsak sa isang eksaminasyon ang umaagaw ng matuwid na pag-iisip ng tao at lalo itong nagpapahirap sa tao na maalala ang sagot.

Ang takot ay nagdadala ng ulap sa ating pag-iisip kaya’t hindi tayo makapag-isip nang matuwid. Ang takot ang nagsasanhi sa atin na maparalisa kaya’t hindi tayo makakilos nang tama. Ninanakaw ang ating kapayapaan at kaligayahan ng takot. Inaagaw nito ang ating pag-asa.

Alam n’yo bang hindi kalooban ng Diyos na tayo ay mamuhay sa takot? Ilang beses nating mababasa sa biblia na pinagsabihan ng Diyos ang iba’t ibang tao na huwag matakot o mabahala. Sa tuwing lulusob ang mga kaaway ng mga Israelita, sinasabihan sila ng Diyos na huwag matakot. Nang si Hosue ay papalit kay Moises upang mamuno ng mga Israelita, pinaalalahanan ito ng Diyos na huwag matakot. Nang nag-uumpisa ang unang simbahan at tumitindi ang pag-uusig sa Jerusalem at iba pang panig ng mundo laban sa mga Kristyano, sinabihan ng Diyos ang mga alagad niya na huwag matakot.

Hindi ba napalaking ginhawa kung malaman natin na sa oras ng kadiliman at unos, may kasama tayong mas malakas sa atin na maaari natin kapitan? Iyan ang pangako ng Diyos sa mga tumatawag at nagtitiwala sa Kaniya. Nangako siyang hindi niya tayo iiwan at pababayaan. Kahit na hindi natin siya makita ng ating dalawang mata, makasisigurado tayong totoo siya sa kaniyang salita.

May kuwento akong hango sa Our Daily Bread na patungkol sa mga naunang American Indian na may kakaibang kaugalian sa pagsasanay ng kanilang matatapang na binatilyo. Sa gabi ng ikalabintatlong kaarawan ng isang binatilyong Indian, pagkatapos nitong matutong manghuli ng hayop, mag-imbestiga sa kaniyang paligid at mangisda, ilalagay ang binatilyo sa isang kahuli-hulihang pagsubok. Inilalagay siya sa isang masukal na kagubatan upang maggugol ng buong gabi na nag-iisa sa lugar na yaon. Ito ang kauna-unahang pagkakataong mawawalay siya sa ligtas na kalagayan ng kaniyang pamilya at tribo. At sa gabing yaon, lalagyan ng piring ang kaniyang mga mata at dadalhin siya sa napakalayong lugar ng kagubatan. Kapag inalis na niya ang takip sa mata, matatagpuan niya ang kaniyang sarili sa gitna ng masukal na gubat at matatakot siya. Sa tuwing napuputol ang isang sanga ng puno, para niyang nakikita ang isang mabangis na hayop na handang umatake sa kaniya. Pagkatapos ng parang walang katapusang magdamag, dumadating na ang madaling araw. Ang unang sinag ng araw ay pumapasok na sa loob ng gubat. Titingin sa kaniyang paligid ang binatliyo. Makikita niya ang mga bulaklak, puno, at isang daanan. At buong pagkagulat niyang mamamasdan ang hugis ng isang tao na nakatayo ilang dipa mula sa kaniya na may sibat at pana. Ang taong yaon ay ang kaniyang ama. Sa buong gabi, sinamahan pala siya ng kaniyang ama sa masukal at madilim na kagubatan!

Kaya’t bakit hindi tayo magtiwala sa Diyos na nangakong hindi niya tayo iiwan o pababayaan anumang pangyayari ang nararanasan natin sa ating buhay?

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Fear-free Christmas

Ni Pastor Junie Josue

Masama ang kalagayan ng ekonomiya sa maraming bahagi ng mundo. Kahit dito sa Canada, marami ang nale-lay-off. Dumarami ang may sakit kahit na mas moderno na ang teknolohiya natin. Magbukas lamang tayo ng TV o radyo o magbasa ng diyaryo, tila mas maraming masamang balita kaysa sa mabuting balita. Minsan, hindi natin maiwasang matakot para sa ating kinabukasan. Hindi natin maiwasang magtanong kung paano na tayo sa mga darating na panahon.

Kahit noong unang panahon, puno na ng takot ang tao. At alam ng Diyos ang nilalaman ng puso natin noon hanggang ngayon. Alam nyo bang bago at pagkatapos sinilang ang panginoong Hesus, patuloy ang mensahe ng Diyos sa mga tao na huwag matakot?

Sinugo ng Diyos ang anghel na si Gabriel sa isang dalaga na ang ngala’y si Maria. Siya’y nakatakdang ikasal kay Jose. Binati ng anghel si Maria at sinabing “Matuwa ka! Ikaw ay kalugud-lugod sa Diyos. Sumasaiyo ang Panginoon!” Nag-alala si Maria sa sinabi ng anghel at inisip niyang mabuti kung ano ang ibig nitong sabihin. Kayat sinabi sa kaniya ng anghel “Huwag kang matakot, Maria, sapagkat kinalulugdan ka ng Diyos. Makinig ka. Ikaw ay maglilihi at manganganak ng isang lalaki at siya’y tatawagin mong Hesus. Magiging dakila siya at tatawaging Anak ng Kataas-taasan.” Pinaliwanag ng anghel kung paano ito mangyayari at sinigurado niya sa kaniya na wala siyang dapat ikabahala. Kaya’t buong pusong pumayag si Maria sa plano ng Diyos sa kaniyang buhay.

Nang malaman din ni Jose na ang kaniyang nobya ay buntis bago pa sila nagsiping, namroblema din siya. Mabuting tao si Jose pero ayaw niyang mapahiya si Maria kaya pinasiya niya’y hiwalayan ito nang lihim. Samantalang iniisip ito ni Jose, nagpakita sa kaniya sa panaginip ang isang anghel ng Panginoon. Sinabi nito sa kaniya na huwag matakot at ituloy niya ang pagpapakasal kay Maria sapagkat si Maria’y naglilihi sa pamamagitan ng Espiritu Santo. Ipinaliwanag ng anghel na magluluwal si Maria ng isang lalaki na siyang magliligtas sa kaniyang bayan mula sa kanilang mga kasalanan. Kaya’t buong pusong sumunod si Jose sa pinag-utos ng Diyos

Mababasa din natin sa biblia noong pinanganak si Hesus, may mga pastol sa isang lugar sa Bethlehem na nagpupuyat sa pagbabantay ng kanilang mga tupa. Biglang lumitaw sa harapan nila ang isang anghel ng Panginoon at lumaganap sa paligid nila ang nakasisilaw na kaningningan ng Panginoon at natakot ang mga pastol nang gayon na lamang. Pero sinabi ng anghel sa kanila “Huwag kayong matakot. Ako’y may dalang mabuting balita para sa inyo na magbibigay ng malaking kasiyahan sa lahat ng tao. Dahil ipinanganak ngayon sa bayan ni David ang inyong tagapagligtas, ang Kristong Panginoon.”

Kung paanong nalalaman ng Diyos ang takot sa puso ni Maria, ni Jose at ng mga Pastol, alam din ng Diyos ang takot at mga bagay na inaalala natin ngayon. At kung paanong nagbigay siya ng mabuting balita sa mga tao noon, may magandang balita rin siya sa atin ngayon. Hindi nag-iba ang mabuting balita. Ang mabuting balita ay ang pagdating ni Hesus sapagkat siya lamang ang siyang magliligtas at tutulong sa ating mga problemang hinaharap. Siya ang may kakayanang magbigay sa atin na karunungan at katapangan para harapin natin ang mga ito. Siya rin ang nagbibigay ng kapayapaan sa atin sa kabila ng kaguluhan. Siya rin ang nagbibigay ng kasiyahang hindi kayang ibigay ng mga materyal na bagay.

Ngayong Pasko, alisin na natin ang takot sa ating puso. Sa halip, manampalataya tayo kay Hesus na tanging kasagutan sa ating mga alalahananin.

Mula sa akin at sa aking pamilya at aming simbahang International Worship Centre, Maligayang Pasko at Masaganang Bagong Taon! Huwag ninyong kalilimutan, kasama natin ang Diyos anuman ang panahon.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Kapag hindi bumigay, may tagumpay

Ni Pastor Junie Josue

Mula sa One Minute Uplift na newsletter ni Rick Ezell ay sinulat niya ang mga sumusunod: “Sa mga pahina ng kasaysayan ng tao ay nakalinya ang maraming tao na nakaranas ng mga negatibong bagay na naging dagok sa kanilang buhay ngunit ginamit nila ito upang pagmulan ng positibong bagay. Naging mas mabuti silang tao nang dahil dito. Dahil imbis na manlupaypay ay ginamit nila ito bilang pagkakataong maging dakila o gumawa ng mga dakilang bagay. Nang bata pa si Thomas Edison, may humampas sa kaniyang tenga na nagpahina ng kaniyang pandinig. Isang malaking trahedya. Sa malaunan, nang nakakagawa na ng mga importanteng imbensyon, naunawaan niyang, naging pagpapala pa ang kahinaan ng kaniyang pandinig, dahil naging instrumento ito para magkaroon sya ng pambihirang konsentrasyon at makaiwas sa mga ingay na maaaring makagambala sa kaniyang ginagawa. Mula sa konsentrasyon sa kaniyang gawain ay nagawa ang maraming mga dakilang imbensyon sa lahat ng panahon.

“Si Victor Hugo, isang henyo sa literatura sa Fransiya ay na exile o tinapon sa ibang bansa ni Napoleon Bonaparte. Isang itong malaking trahedya sa kaniyang buhay. Ngunit mula sa mga panahong tinapon siya at nalayo sa kaniynang sariling bansa, ay nalikha ang ilan sa pinakamaganda at magaling na naisulat na literatura. Nang magbalik na matagumpay mula sa kaniyang pagkakaexile, ito ang kaniyang sinabi, ‘Bakit hindi ako naexile nang mas maaga?’

“Si Hellen Keller naman, ipinanganak na bulag at bingi at humarap ng sunod-sunod na mga pagsubok at balakid sa buhay. Ngunit, higit sa isang pagkakataon ay nagtapat siya na nagpapasalamat siya sa Diyos sa mga balakid na hinarap niya dahil sa pamamagitan ng mga ito ay nakilala niya ang kaniyang sarili. Natagpuan niya ang kaniyang misyon at gawain sa buhay at nagtapuan niya ang Diyos.

“Si George Frederick Handel naman ay nasa pinakamababang kalagayan sa kaniyang buhay. Nawala ang lahat ng kaniyang pera at ang mga nagpautang sa kaniya ay tinatakot na ididemanda siya at ipapakulong. Ang kanang bahagi ng kaniyang katawan ay naparalisa at lumalala ang kaniyang kalusugan. May pagkakataon pa na natukso siyang bumigay. Sa gitna ng matinding kadiliman ay ibinangon niya ang sarili at nagpasimulang gumawa ng isang bagay na alam niyang gawin; ang gumawa ng musika. Mula sa kawalan ng pag-asa ay naisulat niya ang komposisyon na kilala sa pamagat na Messiah, na kinilala ng marami na pinakamagaling at dakilang piyesa sa kasaysayan ng musiko ng simbahang Kristyano.”

Ang hibla na nagdudugtong kina Edison, Hugo, Keller at Handel ay ang parehas nilang pagtangging matalo ng kanilang mga problema. Nakita nilang hindi malaking problema na wawasak sa kanila ang mga kasawian at kamalasan kundi mga oportunidad para lumago ang madebelop sa paraang imposibleng mangyari kung hindi sila humarap sa kahirapan at pagsubok.

Kung lalapit ka sa Diyos at isusuko mo ang buhay mo at mga kabiguan, kaibigan, ay makikita mo ang magandang plano niya para sa iyo at ang paraan tungo sa kaganapan nito. Kaya ano pang hinihintay mo, kaibigan? Harapin ang bagong taon na puno ng pag-asa at kasiyahan sa piling ni Hesus tungo sa magandang kinabukasang handog niya para sa iyo.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Hindi pangkaraniwang pag-ibig

Ni Pastor Junie Josue

Ayon sa biblia sa Roma 5:7-8 “Hindi pangkaraniwan na ang isang tao ay mamatay para sa isang matuwid na tao. Maaaring alang-alang sa isang mabuting tao, ang isang tao ang maglakas-loob na mamatay. Ngunit ipinakita ng Diyos ang kaniyang pag-ibig sa atin na nang tayo ay makasalanan pa, si Cristo ay namatay para sa atin.” Walang kondisyon ang Diyos Ama na hiningi mula sa atin nang inalay niya ang buhay ng kaniyang anak na si Hesus para sa ating kaligtasan dahil alam niyang wala tayong kayang gawin para makamit at maging karapat dapat tayo sa kaniyang pag-ibig. Pero sa kabila ng lahat, nagdesisyon siyang gawin ito.

Isa sa kamangha-manghang kuwento sa biblia patungkol sa pambihirang pag-ibig ng Diyos ay matatagpuan sa aklat ng Jonah. May isang siyudad na kung tawagin ay Nineveh na siyang capital city ng kaharian ng Assyria na siyang isa sa pinakamalupit na kaaway ng mga Israelita. Ang kalupitan ay naging isang sining para sa mga mamamayan ng Nineveh. Bihasa sila sa pagpapahirap ng kanilang kaaway – tulad ng pagputol ng ilang bahagi ng katawan ng mga ito. Binabalatan nila nang buhay ang iba at ang ilan nama’y pinakukuluan nila sa langis. Tinutusok naman nila ang iba ng mahabang kahoy na pinadadaan sa buong katawan ng mga ito at hinahayaan nilang maubusan sila ng dugo.

Laking gulat na isang Israelitang propetang si Jonah nang tinawag siya ng Diyos na pumunta sa Nineveh. Nais ng Diyos na balaan niya ang mga ito na tutupukin silang lahat ng Diyos dahil sa labis na kasamaan nila kapag hindi sila magsisi. Natural lamang na tumanggi si Jonah dahil galit na galit siya sa mga ito. Para sa kaniya, karapat-dapat lamang silang matupok dahil sa mga ginawa nilang kasamaan lalo na sa kaniyang bayan. Pero walang nagawa ang pagtakas ni Jonah sa panawagan ng Diyos. Kahit labag sa kaniyang kalooban, pumunta siya sa Nineveh at binalaan niya ang mga tao. Hindi akalain ni Jonah na tanggapin ng Nineveh ang kaniyang mensahe. Nagsisi sila, nag-ayuno at nagsimulang manalangin sa Diyos. At nang makita ng Diyos ang kanilang pagsisisi, hindi tinuloy ng Diyos ang pagtupok sa siyudad.

Ito ang sabi ni Jonah tungkol sa Diyos “Alam kong ikaw ay Diyos na puno ng biyaya at pakikiramay, hindi madaling magalit, at mayaman sa pag-ibig, isang Diyos na nagbabago ng isip patungkol sa pagpapdala ng kalamidad.”

Maging sa Bagong Tipan ng biblia, mababasa natin ang pag-ibig ng Diyos sa lahat ng tao, masama man o mabuti. Nakikihalubilo ang Panginoong Hesus sa mga manginginom at sa mga kolektor ng buwis na tinuturing na makasalanan ng lipunan. Naggugol siya ng panahon sa isang babaeng may kalaguyo na natagpuan niyang umiigib sa isang balon para ipaliwanag ang tungkol sa tunay na paraan ng pagsamba sa Diyos. Nagpagaling siya ng may mga sakit, nangaral siya ng salita ng Diyos. Gumawa siya ng kabutihan sa hindi mabilang na mga tao nang hindi iniisip kung nararapat ba ang mga ito na gawan niya ng kabutihan. Ginawa niya ito para abutin ang kanilang puso at sa pag-asang sa pagpapakita niya ng pag-ibig sa mga ito ay ipagkatiwala nila nang lubusan ang kanilang buhay sa Diyos.

Tinuro rin ni Hesus sa kaniyang mga alagad na tulad niya, mahalagang ibigin nila hindi lamang ang mga taong nagmamahal sa kanila kundi pati na rin ang kanilang mga kaaway. Dahil iyon ang tunay na diwa ng dakilang pag-ibig. Kaya nga’t buong puso siyang sumunod sa kaniyang Amang nasa langit na ialay ang kaniyang buhay para sa kaligtasan ng mundo na siyang dahilan ng kaniyang pagkamatay.

Kaibigan, kung pakiramdam mo ay walang nagmamahal sa iyo, andiyan ang Diyos.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Makabuluhang buhay

Ni Pastor Junie Josue

Tayo’y inatasan ng Panginoong Hesus na hindi lamang mabuhay para sa ating sarili kundi ang tumulong sa ating kapuwa – na magpakain sa mga nagugutom, magbigay inumin sa mga nauuhaw, tanggapin at patuluyin sa bahay ang mga estranghero, bihisan ang mga walang damit, dalawin ang mga may sakit at puntahan ang mga bilanggo. Sinabi pa niya na anuman ang ginawa natin sa isa sa pinakamaliit na kapatid niya ay parang ginawa na rin natin sa kaniya.

Konbinienteng dahilan ang kahirapan at kakulangan ng abilidad o edukasyon para hindi tayo tumulong sa ating kapuwa. Ang dahilan ng ilan:

“Anong maibibigay ko mahirap lamang ako?”

“Anong maibabahagi ko eh hindi nga ako nakapagkolehiyo?” “Anong magagawa ko ang bata-bata ko pa?”

Noong dalawang taong gulang si Kesz Valdez, napilitan siyang mamulot ng kung anu-anong bagay sa isang tambakan ng basura para maibenta at matustusan ang bisyo sa droga at pag-inom ng kaniyang tatay. Lumayas siya sa gulang na apat at namuhay sa lansangan. Natutulog siya sa isang sementeryo kasama ng ibang mga batang lansangan. Isang gabi, habang namumulot ng mga gamit mula sa basurahan, nahulog siya sa isang tumpok ng mga nasusunog na gulong ng sasakyan. Napinsala ang kaniyang braso. Nang siya ay pitong taon ang gulang, kinupkop siya ng isang community worker na si Harnin Manalaysay. Sa gulang na walo, tinatag niya ang Championing Community Children, isang organisasyon na naglalayong magbigay pag-asa at ipakita sa mga batang lansangan na kaya nilang baguhin ang kanilang buhay at maging inspirasyon sa iba. Namimigay sila ng mga bagay tulad ng tsinelas, laruan, gamit sa eskuwelahan. Nagtuturo rin sila ng tungkol sa kalinisan sa katawan, tamang pagkain at sa karapatan ng mga bata. Libo-libong mga bata ang natulungan ng organisasyong ito sa iba’t ibang komunidad sa Pilipinas. Noong 2012, sa gulang na 13, nakatanggap si Kesz ng pambihirang award – ang International Children’s Nobel Peace Prize na ang seremonya ay ginagap sa Netherlands. Siya rin ang kauna-unahang Southeast Asian na nakatanggap ng gayong gantimpala at siya ang pinakabata sa lahat ng mga finalists na nominado sa gantimpalang iyon.

Hindi naging dahilan ang mapait na nakaraan, kahirapan at pagiging bata ni Kesz Valdez para hindi siya tumulong sa kaniyang kapuwa. Totoong inampon siya ng isang lalaking nagngangalang Harnin Manalaysay pero hindi ganoon kayaman ang lalaking ito. May puso lamang ito na handang tumulong. Bilang isang Kristiyano alam ni Kesz na ang Diyos ang nagbigay sa kaniya ng pag-asang magkaroon ng bagong buhay at siya rin ang nagpadala kay Harnin para matulungan siya. Naranasan niya ang kadakilaan ng Diyos sa kaniyang buhay at pinili rin niya na maging dakila sa pamamagitan ng pagtulong sa kaniyang kapuwa.

Minsan naghihintay tayong gumanda ang ating kalagayan bago tayo tumulong. Sasabihin natin “Kapag may maganda na tayong trabaho o pag lumaki na ang suweldo natin, magbibigay tayo ng malaki sa simbahan. O pag napromote tayo, maraming tao ang tutulungan natin. Kapag hindi na tayo masyadong busy, sasali na tayo sa mga proyekto ng pagkakawanggawa.

Madalas tumitingin tayo sa sarili nating limitasyon sa halip na manalig tayo sa kapangyarihan ng Diyos kayat hindi tayo makasulong para tumulong sa ating kapuwa.

Sa biblia sa Juan: 1-14, mababasang inalay ng isang batang lalaki ang kaniyang baon na sapat lamang para pakainin ang isang tao. Pero dahil hindi siya nagmaramot, gumawa ng himala ang Diyos at pinarami ang baon niyang tinapay at isda para pakainin ang libu-libong taong gutom na gutom. At nang mabusog na ang lahat, nakapuno pa sila ng 12 basket na sobra mula sa limang tinapay.

Anuman ang mayroon tayo, kaunti man o marami, kaya itong gamitin ng Diyos para pagyamanin ang tao sa paligid natin. Sa mahirap na pamilya lumaki si Efren Peñaflorida. Anak siya ng isang tricycle driver at nakatira sila malapit sa tambakan ng basura. Dahil sa tulong ng scholarship at ng World Vision, nakapagtapos siya ng pag-aaral. Noong 1997, sa gulang na 16, sinimulan niya ang isang grupo na kabataan na may layuning tulungan ang mga kabataan na nasa lansangan. Marami kasing kabataan ang tumigil na sa pag-aaral sa murang edad para maghanapbuhay kaya nakaisip siya ng “kariton classroom.” May hila hila silang kariton na may mga libro, ballpen, silya at mesa at pupuntahan nila ang mga bata na nasa sementeryo at sa tambakan ng basura at doon nila tuturuan ang mga bata na magbasa at magsulat. Nagbebenta sila ng bote at dyaryo para matustusan ang kanilang proyekto. Mula sa 9,000 nominado, si Efren ang napili bilang CNN Hero of the Year para sa taong 2009 dahil sa pambihirang kontribusyon niya sa kabataan sa kaniyang comunidad.

Kaibigan, may magagawa ka para sa iyong kapuwa anuman ang katayuan at kalagayan mo. Sa paraang iyan nagiging makabuluhan ang iyong buhay.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Isang dahilan para magalak

Ni Pastor Junie Josue

Alam n'yo ba sa bawat panahon ng ating buhay ay inaanyayahan tayong magalak sapagkat bawat sandali ng buhay ay handog o regalo ng Diyos?

Si John at si Chuck ay naging magbest friends noong sila ay 15 anyos pa lamang. Magkasama silang pumasok sa high school at college. Sabay din silang nakikipag-date. Wala silang lihim sa isa’t isa at naging hingahan nila at tagapayo ang isa’t isa.

Ilang taon ang nakalipas tinawagan ni Chuck si John para sabihin na siya ay may cancer. Malaki daw naman ang tsansa na malagpasan niya ito kaya nga lamang ay kailangan siyang dumaan sa matinding gamutan. Kinalbo ni Chuck ang ulo niya bago pa magsimula ang chemotherapy. Naglagay siya ng glue sa ulo at pagkatapos ay binuhusan niya ito ng gold na glitter at naglakad sa loob ng bahay na suot suot lamang ang kaniyang brief at tinatawag ang kaniyang sarili na Chemo Man.

Dalawang libong milya ang layo ng tirahan ni Chuck kay John pero nag-uusap sila tuwing Sabado ng umaga noong mga panahon na naggagamot si Chuck. Nasira ang gana sa pagkain ni Chuck dahil sa chemotherapy. Hind rin niya kinayang kumain nang normal dahil lagi siyang nagsusuka. Naging buto’t balat na lamang siya at halos hindi na siya makilala ng kaniyang mga anak. May isang punto na nagkaroon siya ng impeksyon at ang kaniyang resistensiya ay bumaba nang husto. May panahong alanganin ang kaniyang kalagayan pero napagtagumpayan ito ni Chemo Man.

Isang buwan ang nakalipas, nagpa-check up si Chuck pagkatapos ng kaniyang chemotherapy. Tinawagan niya si John noong gabing yon. Malungkot ito. Bumalik ang cancer, iyon ang sabi ng doctor sa kaniya at kasing lala ito noong una bago siya nagpagamot. Bilang isang ring manggagamot, alam ni Chuck na ang pagbalik ng cancer nang ganoon kabilis ay nangangahulugang hindi magtatagal siya ay mamamatay. Ito ay isang sentensiya tungo sa kamatayan.

Namanhid si John. Noong siya ay humiga noong gabing yon, hindi siya makapagdasal. Nagprotesta siya at sinabi niya sa kaniyang sarili, “Isang pagkakamali lang iyon. Madidiskubre nilang okay naman pala si John.”

At kinabukasan nga nang 6:30 ng umaga, tumawag muli si John at sinabing “Hindi ka maniniwala sa sasabihin ko. May nagkamali sa isang tauhan sa laboratory. Naipagpalit niya ang resulta ng mga test ko sa isa pang pasyenteng may cancer na hindi pa naggagamot. Wala na akong cancer. Mabubuhay ako. Makikita ko na ang paglaki ng aking mga anak ko. Tatanda ako kasama ng aking misis. Mabubuhay na ako.”

Sa loob ng ilang sandali, nag-iyakan sa telepono ang magkaibigan dahil sa galak. Sinabi ni Chuck kay John na puno ang puso niya ng pasasalamat na ngayon lamang niya naranasan. Pagkababa ng telepono, hindi niya halos tigilan sa pagyakap ang kaniyang mga anak at asawa sa galak. Ang mga bagay na dati ay inaaalala niya ay nawalan na ng kabuluhan. Mabubuhay na siya, at hindi lamang siya naging mas marunong. Naranasan din niya ang katotohanan na ang buhay ay isang handog. Hindi natin ito puwedeng kitain, hindi rin natin ito puwedeng kontrolin at hindi rin natin kayang ipagsawalang-bahala ito. Ang bawat sandali ng buhay ay regalo mula sa Dios.

Kaya kaibigan, habang may hininga tayo, huwag maglugmok. Sa halip ay magalak tayo dahil ito ay palatandaan na may pag-asa. Sa aking pagtatapos nais kong ipaalam na ang tunay na kuwentong ito ay hango sa librong sinulat ni John Ortberg na may pamagat na The Life You’ve Always Wanted.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Jairus: huwarang ama

Ni Pastor Junie Josue

Si Jairus ay tagapamahala ng sinagoga, ang lugar kung saan nagsisimba ang mga Israelita. Nang dumating sa lugar niya si Hesus, nagpatirapa siya sa paanan ng Panginoon at nakiusap itong pumunta sa bahay niya sapagkat ang kaniyang kaisa-isang anak na babae na dose anyos ay nag-aagaw buhay. Pumayag naman si Hesus.

Hindi pa sila nakakarating sa bahay ni Jairus, may dumating na isang lalaking galing sa bahay ng tagapamahala. Sinabi nito kay Jairus na patay na ang kaniyang anak at huwag nang abalahin pa si Hesus. Ngunit sinabihan ni Hesus si Jairus na huwag matakot at manalig lamang siya sa Diyos.Tumuloy si Hesus sa bahay ni Jairus. Nakita nilang nag-iiiyakan na ang mga tao. Ngunit sa kabila ng lahat, binangon mula sa patay ni Hesus ang anak ni Jairus.

Si Jairus ay kilala sa kaniyang lipunan. Ginawa siyang tagapamahala ng sinagoga kaya masasabi nating respetado siya ng mga tao. Makikita natin sa kuwento na ang kauna-unahang ginawa niya nang makita niya si Hesus ay ang sambahin ang Panginoon. Hindi niya initindi ang mataas niyang posisyon ngunit buong pagpapakumbaba siyang sumamba sa Panginoong Hesus. May mga lalaking nahihiyang makakitaan na may bitbit na biblia dahil sa tingin nila ay nababawasan ang kanilang pagka-macho. Nakakalungkot din na marami sa mga tatay ngayon ang naghahatid lang sa kanilang misis at mga anak sa simbahan at pagkatapos ay magliliwaliw na sila habang nasa simbahan ang kanilang mag-anak.

Kapag may krisis sa ating buhay, minsan nasisisi natin ang Diyos o nagdududa tayo sa kaniyang pag-ibig sa atin. Pero hindi si Jairus, Lumapit siya kay Hesus at buong pagpapakumbabang humingi ng tulong. Alam niyang ang Diyos ang nagpasimula ng buhay ng kaniyang anak at alam niya ang Diyos lamang ang maaaring makagawa ng himala para sa kaniyang mahal sa buhay.

Hindi nahiya si Jairus na dalhin si Hesus sa kaniyang tahanan. Ang sabi nga sa biblia sa Awit 127:1 “Maliban na ang Panginoon ang magtatag ng tahanan, ang ginawa ng nagtayo ay wala ring kabuluhan.” Ang ibig sabihin nito ay kailangan natin ang Diyos sa pagtatatag ng ating pamilya. Siya ang kailangan nating gabay sa pagpapalaki sa ating mga anak. Siya ang magtatatag ng ating mga ugnayan sa ating kaanak.

Alam n’yo bang maaari nating papasukin si Hesus sa ating mga tahanan kahit na ngayon? Kapag pinagungunahan natin ang ating pamilya sa pananalangin at pagsamba sa Diyos, isa itong paraan ng pag-aanyaya sa Diyos sa ating tahanan. Ang isa pa ay kung pinagungunahan natin ang ating pamilya sa pagbabasa at pag-aaral ng salita ng Diyos.

Ayon kay Steve Arterburn at Jim Burns, ang sumulat ng librong How to Drug Proof Your Kids, may mga pag-aaral na nagsasabing mas maliit ang posibilidad na mag-abuso ng drugs ang mga kabataan kung ang kanilang ama ay may hayagang makadiyos na pamumuhay.

Isa pang kahanga-hanga kay Jairus ay ang kaniyang pananalig sa Panginoon. Hindi siya nag-alangan na ilagay sa kamay ng Panginoon ang buhay ng kaniyang anak. Kahit na nabalitaan niyang patay na ito at para sa mga tao ay huli na ang lahat, patuloy siyang naniwalang may magagawa pa ang Panginoon. Patuloy siyang umasa ng isang himala.

Kapag nalulong sa masamang bisyo ang ating mga anak o lumiko sila ng landas, nawawalan na ba tayo ng pag-asa? Bakit hindi natin gayahin si Jairus na buong pagpapakumbabang sumamba at nanalig sa Diyos para sa kapakanan ng anak. Hindi siya nabigo dahil hindi siya nagkamali sa kaniyang nilapitan.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23^rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Habambuhay na isang baboy?

Ni Pastor Junie Josue

Tayong mga Pinoy ay maraming mga kasabihan. Paniniwalaan ba natin ang mga ito? Bakit hindi natin tingnan ang sinasabi ng biblia na siyang dapat na batayan ng ating pamumuhay dahil ito ang salita ng Diyos na siyang lumikha sa atin. May kasabihan, “ang baboy paliguan mo’t bihisan ay baboy pa rin.” Babalik at babalik ito sa madumi at mabahong pamumuhay. Sinasabi natin ito kapag tinutukoy natin ang mga taong walang tigil sa kanilang kalokohan. Kapag nabalitaan nating nagbagong buhay na sila, hindi tayo maniwala. Pakiramdam natin pansamantala lamang ang pagbabagong ito- na darating at darating ang panahon na babalik sila sa masamaang gawain nila dahil para sa atin hopeless case na ang mga taong matagal na at walang tigil sa paggawa ng kasamaan.

Sa bagay, hindi natin masisi ang mga taong nagsasabi ng ganiyan lalo na kung dalang- dala na sila sa mga taong baluktot ang pamumuhay o nabiktima sila ng mga kalokohan ng mga taong ito. Hindi na tuloy nila mapagkatiwalaan ang mga taong ito. Kahit naman siguro ako, kapag may taong tinakbuhan ako sa utang, mahirap nang magtiwala muli. Pagdating sa pagtitiwala, sang-ayon ako na kailangan pagsikapan nilang maibalik ang pagtitiwala natin sa kanila. Pero pagdating naman sa paghuhusga na wala nang pag-asang magbago ang isang tao, hindi ako sang-ayon diyan.

Naniniwala akong lahat ng tao ay Karapat dapat na bigyan ng pagkakataon. Naniniwala ako na ang isang tao, gaano man kasama,ay may pag-asang magbagong buhay hindi sa sarili niyang pagsisikap kundi sa tulong ng Diyos. Maaring nagtatanong ang ilan sa inyo kung bakit nasabi ko ito? Dahil alam ko ang pinanggalingan ko. Trese anyos pa lang ako, mangiginom na ako, maloko sa pag-aaral at nasusuot sa kung anu-anong gulo.

Pero binago ako ng Panginoon. Noong sinuko ko ang aking buhay sa kaniya at hinayaan kong siya ang maghari at magpatakbo ng aking buhay, nag-iba ang aking ugali at pananalita. Noong bago akong Kristyano, nagulat ang mga kabarkada ko noong tumanggi akong uminom ng beer. Sa halip, juice lang ang inorder ko. Nagtaka rin sila na biglang nawala ang pagmumura sa aking bibig at hindi na ako nakikisakay sa kanilang mga birong may halong kabastusan. Binilangan nila ako ng araw at nagpupustahan sila na hindi magtatagal ay babalik ako sa dating gawi. Pero salamat sa Diyos tinupad niya ang pangako niya sa akin na siya ang magbibigay ng kapangyarihang mabago ang aking puso at katauhan. Nakita ko rin ang pagbabagong naranasan ng maraming tao. Mga dating alipin ng alak, drugs, sugal, pambababae na ngayon ay malaya na at masayang nabubuhay nang hindi na ginagawa ang mga dating bisyo nila.

Ang sabi ng biblia kung sinuman ang na kay Kristo ay bago nang nilalang, wala na ang nakaraan at ang lahat ng bagay ay bago na. Lahat tayo ay makasalanan. Salamat na lamang sa Panginoong Hesus na nagbigay ng kaniyang buhay sa krus para mapalaya tayo mula sa kasalanan, para sa ating kaligtasan, para sa ating pagbabagong-buhay. Kahit tayo ay nadumihan na ng kasalanan, kahit tayo ay itinuturing ng ibang tao na wala ng pakinabang at pag-asa, pero hindi ng Diyos. Punung-puno siya ng pag-asa para sa atin. May nilalaan pa rin siyang magandang kinabukasan sa atin.

Pakatandaan natin na anuman ang naging nakaraan natin, anuman ang katayuan natin ngayon, kaya tayong baguhin ng Diyos. Kaya niya tayong bigyan ng magandang kinabukasan. Kaligayahan niyang pagkalooban tayo ng bagong destinasyon sa buhay. Hindi na tayo kailangan pang mamuhay na bihag na kasalanan kagaya ng caterpillar na naghihirap sa paggapang. May kalayaan na tayong tuparin ang layunin natin sa Diyos kagaya ng paru-parong malayang lumilipad.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Kapalit ng pagtulong

Ni Pastor Junie Josue

Hindi natin maipagkakaila na ang ugali ng marami patungkol sa paglilingkod at pagtulong sa ating kapuwa ay nagbago na. Sa kapanahunan ngayon, ang paglingkod sa ibang tao nang walang kapalit ay hindi na uso. Ang pokus ng marami ay ang kanilang sarili at ang iniisip nila “sino ang maglilingkod sa amin?”

Sa biblia sa Juan 13:1-17, tinuro ng Panginoong Hesus sa kaniyang mga alagad ang kahalagahan ng paglilingkod. Nagtatalo kasi ang mga ito kung sino ang pinakadakila sa kanila at bilang pagtugon, nagsimula si Hesus na hugasan ang kanilang mga paa. Nagulat ang kaniyang mga alagad sapagkat noong mga panahong iyon ang trabaho ng paghuhugas ng paa ay nakalaan para sa mga pinakamababang uri ng mga katulong. Ang mga daan noong unang panahon ay hindi sementado at pangkaraniwan ng nagkalat ang mga dumi ng iba’t ibang hayop na naglalakad sa kalye o sinasakyan ng mga tao. Kaya’t bago tumuloy ang mga panauhin sa isang bahay, may isang katulong sa sambahayang iyon na nakalaan na maghugas ng kanilang paa. Ginawang halimbawa ni Hesus ang paghuhugas ng paa ng kaniyang mga alagad para ipakita ang kalagahan ng paglilingkod nang may pagpapakumbaba. Hinikayat niya ang mga ito na maglingkod upang sila’y tunay na pagpapalain.

Nakakalungkot na maging sa ilang simbahan ang paglilingkod sa iba ay naisasantabi. May mga taong nag-aakala na sila pa ang naglilingkod sa Diyos kapag nagpakita sila sa simbahan tuwing Linggo. May mga ilan naman ang naghahanap na sila ang mapaglingkuran.

Ayon sa biblia, maging ang Panginoong Hesus ay naparito sa lupa hindi upang mapaglingkuran kundi ang maglingkod. At alam niyo bang ang paglilingkod sa ating kapuwa ay nakapagbibigay sa atin ng kagalakan? Si Mother Teresa ay naging tanyag dahil sa kaniyang paglilingkod nang buong pagpapakumbaba sa mga taong nakatira sa ilan sa pinakamahihirap na lugar sa India. Ang sabi niya “Natulog ako at nanaginip na ang buhay ay puro kagalakan. Nagising ako at nakita ko na ang buhay ay puro paglilingkod. Naglingkod ako at nakita ko na ang paglilingkod ay kagalakan.”

Walang asawa si Mother Teresa pero may kagalakan siya sa kaniyang puso. Hindi pa siya kilala, nagsimula na siyang maglingkod sa mga tao. Nang malaman ng buong mundo ang kaniyang pagkakawang-gawa, nagdodonate ang marami ng milyon milyon dolyares at makikitang inilalaan ng dakilang madreng ito ang pera para sa kaniyang mga gawain. Hindi lingid sa mga tao na napakasimple ng kaniyang pamumuhay.

Si Heidi Baker ay lumaki sa may kayang pamilya sa California. Pero siya at ang kaniyang asawa ay sumunod sa panawagan ng Dioyos na pumunta sa Mozambique, Africa. At doon ay nakapagtayo sila ng libo-libong simbahan at araw-araw nangangalaga sila ng mga 10,000 bata. Nakaranas ng maraming pahirap si Heidi. Naroong binugbuog siya, binantaang patayan, kinikilan ng patalim sa lalamunan, pinagtawanan, kinutya, at nakaranas ng iba’t ibang karamdaman. Para sa kaniya hindi isang sakripisyo na pumunta siya at ang kaniyang pamilya sa isang napakahirap na lugar kung saan laging may panganib na magkasakit ng malaria, cholera at iba’t iba pang karamdaman. Ang sabi niya “Para sa akin, hindi ito isang sakripisyo. It ay isang kagalakan sapagkat binigay ko na ang aking buhay sa aking Panginoon na aking iniibig. Nakahanap ako ng kagalakan sa pagiging isang misyonero.”

May pag-aaral na ginawa na nagpapatunay na kung patuloy tayong tumutulong o gumagawa ng kabutihan sa iba tulad ng paggugol ng panahon sa mga nag-iisang mga matatanda o pagdalaw sa may mga sakit, mayroong kemikal na pinakakawalan ang ating utak na siyang nagdadala sa ating mabuti at magaan na pakiramdam. Nawawala din ang ating sariling kalungkutan o pangungulila kapag tayo’y naglilingkod sa iba dahil nakatuon ang ating pansin sa ibang tao sa halip na sa ating sarili. At dahil dito naiiwasan ang mga sakit tulad ng depression, mataas na presyon ng dugo at sakit sa puso. Kaya’t halina ugaliin na nating maglingkod at tumulong sa ating kapuwa dahil may kapalit pala itong benepisyo sa ating puso at kalusugan.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Ang tunay na balita ng Pasko

Ni Pastor Junie Josue

Noong December 1903, pagkatapos ng maraming pagsubok, ang magkapatid na lalaking tinatawag na Wright brothers ay nagtagumpay na paliparin ang kanilang flying machine. Inalok nila ang kanilang istorya sa pagawaan ng diyaryo sa kanilang lugar sa Dayton, Ohio. Doon din sa lugar na iyon ay kung saan mayroon silang bicycle shop at doon sa shop na iyon nila dinisensyo ang kanilang eroplano.

Pagkatapos na matagumpay na paglipad ng kanilang eoplano, nagpadala sila ng telegrama sa kanilang kapatid na si Katherine at sa kuya nila na si Lorin na napalipad nila nang 57 segundo ang kanilang eroplano. Dinala ni Lorin ang telegrama sa editor ng pahayagang Dayton Daily Journal na si Frank Tunison sa siya ring representative ng Associated Press. Binasa ni Tunison ang telegrama at hindi ito nagpakita ng interes. Ang sabi niya “57 segundo. Kung 57 minuto, baka maging isang balita pa iyan na pagkakainteresan ng mga tao.”

Walang nabangggit sa naging tagumpay ng Wright brothers sa Dayton Daily Journal kinabukasan. Sa isang pahayagan na kung tawagin ay Dayton Daily News, nabanggit nang bahagya ang tungkol sa eroplano. Pero ang kuwento ay hindi naisulat sa front page kundi sa loob ng pahayagan.

Walang kamalay-malay ang mga tao sa Dayton, Ohio patungkol sa naabot na tagumpay ng Wright brothers noong araw na iyon na siyang maglulunsad sa magkapatid na ito sa pag-imbento ng kauna-unahang controlled, at fix-winged powered na eroplano. Wala silang kaalam-alam sa mga napakalaking kontribusyon ng mga Wright brothers sa maraming mga tao.

Hanggang ngayon, maraming tao ang nakakagawa ng parehong pagkakamali kapag naririnig nila ang salitang “pasko” Hindi nila iniisip si Hesus at ang kaniyang kapangakan na puno ng himala at hiwaga. Sa halip, ang naiisip nila ay ang mga pagtitipun-tipon ng kani-kanilang pamilya, ang mga handaan, ang mga dekorasyon at mga regalo. Para sa kanila, maraming dalang ala-ala ang Pako. Walang mali sa pagdiriwang ng pasko pero kung yon lamang ang kahulugan sa atin ng Pasko, hindi natin nakukuha ang tunay na kahalagahan nito.

Ang tunay na kahulugan ng Pasko ay makikita natin sa mga sinabi ng isang anghel sa mga pastol isang gabi ilang libong taon na ang nakalipas. Mababasa natin ito sa biblia sa aklat ng Lukas 2:8-11 “Sa lupain ding yaon (sa lugar ng Bethlehem) ay may mga pastol na nasa parang, nagpupuyat sa pagbabantay ng kanilang mga tupa. Biglang lumitaw sa harapan nila ang isang anghel ng Panginoon at lumaganap sa paligid nila ang nakasisilaw na kaningningan ng Panginoon. Natakot sila nang gayon na lamang ngunit sinabi sa kanila ng anghel “Huwag kayong matakot! Ako’y may dalang mabuting balita para sa inyo na magdudulot ng malaking kagalakan sa lahat ng tao. Sapagkat isinilang ngayon sa bayan ni David ang inyong Tagapagligtas, ang Cristong Panginoon.”

Mabuting balita ang Pasko hindi dahil sa mga handaan at mga regalo. Mabuting balita ito dahil ang sagot sa problema ng lahat ng tao ay dumating na. Ayon sa kilalang manunulat at pastor na si Charles Swindoll, kung ang ating pinakamalaking pangangailangan ay impormasyon, nagpadala na sana ang Diyos ng tagapagturo. Kung ang ating pinakamalaking pangangailangan ay teknolohiya, nagpadala na sana ang Diyos ng scientist. Kung ang ating pinakamalaking pangangailangan ay pera, nagpadala na sana ang Diyos ng isang eksperto sa ekonomiya. Kung ang ating pinakamalaking pangangailangan ay kaaliwan, nagpadala na sana ang Diyos ng entertainer. Pero ang pinakamalaking pangangailangan natin ay ang kapatawaran kaya’t nagpadala ang Diyos ng isang tagapagligtas.

Si Hesus ang tagapagligtas na pinadala para sa lahat ng tao para makatakas tayo sa kapahamakang dulot ng kasalanan. May hihigit pa ba sa balitang mapapatawad na tayo sa lahat ng ating kasalanan at tayo ay maari nang magkaroon ng buhay na walang hanggan? May hihigit pa ba sa kagalakang ating madarama kapag naunawaan natin ang laki ng pag-ibig sa atin ng Diyos Ama na ibinigay niya ang kaniyang anak na si Hesus para sa ating kaligtasan? May hihigit pa ba sa balitang may pag-asa nang mabago ang ating kalagayan, na may naghihintay na magandang kinabukasan sa atin?

May katapusan ang celebrasyon ng Pasko. Naluluma at nasisira an mga regalong natatanggap natin. Nauubos ang mga pagkaing hinahanda natin. Tinatabi natin ang mga pamaskong dekorasyon paglipas ng ilang linggo. Naghihiwa-hiwalay ang mga kaibigan at mga magkamag-anak at umuuwi sila sa kani-kanilang lugar. Pero ang pag-ibig, kagalakan, kaligtasan at kapatawarang bigay ng Diyos ay hindi lamang sa panahon ng Disyembre kundi panghabambuhay.

Ang panalangin ko ngayong Pasko ay maunawaan ninyo nang husto ang tunay na kadahilan ng Pasko at tanggapin ang pag-ibig at pag-asa na inaalok sa inyo ng Diyos. Nais ko kayong anyayahan sa aming services sa bisperas ng Pasko at Bagong Taon 6:30 p.m. sa 1077 St. James Street. Magkita-kita tayo doon.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Pagod ka na ba?

Ni Pastor Junie Josue

Mababasa sa biblia ang kuwento ni Mepibosheth. Pagod na sa siya sa kaniyang buhay. Hindi patas ang naging buhay niya. Maganda na sana ang pasimula nito. Ang kaniyang ama na si Jonathan ay ang prinsipe ng Israel. Ang kaniyang lolo naman ay ang kauna-unahanag hari ng Israel na si Saul. Dugong maharlika siya at siempre marami siyang pribiliheyo bilang galing sa maharlikang lahi. Andiyan ang yaman, maraming kaibigan, at ang paggalang ng maraming tao.

Noon iba rin ang kaniyang pangalan, ito ay pangalan ng mga maharlika, “Mirab Ball” na ang ibig sabihin ay kaaway ni Baal. Si Baal ay isang diyus-diyosan. Pero ngayon iba na ang kaniyang pangalan – “Mephibosheth” na ang kahulugan ay anak ng kahihiyan at ang lahat ng ito ay dahil sa nangyari noong araw kung saan ang lahat sa kaniyang buhay biglang nagbago.

Nong siya ay limang taong gulang, may isang duguan at pagod na pagod na lalaki na tumatakbo tungo sa tarangkahan ng palasyong kaniyang tinitirhan at nagsisigaw na binalita na patay na si Haring Saul at ang kaniyang mga anak na lalaki. Sa murang edad niya noon, hindi niya maunawaan ang lahat ng mga pangyayari. Bigla-biglang nagkagulo sa loob ng palasyo. Umiyak ang mga asawang babae at ang mga naglilingkod sa palasyo ay namutla at nagtatatakbo.

Naalala ni Mepibosheth kung paanong dali-dali siyang pinuntahan ng kaniyang nars at kinarga siya nito at tumakbo ito nang tumakbo. Pero hindi napansin ng nars na may parating na karuwahe at bigla itong natumba. Nawala sa kaniyang bisig ang bata sa pagbagsak nito. Tinamaan nang husto ang kaniyang likod. Hindi naramdaman ng bata ang sakit sa kaniyang likod at akala ng nars ay okay ang bata kayat iikang-ikang na nagpatuloy sila sa pagtakas.

Paglipas ng ilang sandali nang ibaba niya ito dahil sa matinding pagod, doon nadiskubre ng nars na nalumpo ang kaniyang alaga. Dinala niya ito sa isang malayong lugar na kung tawagin ay Lo Debar at doon nabago ang pangalan niya at siya ay naging Mephibosheth. Kinailangan niyang matutong mamuhay nang walang binti. Lagi siyang karga-karga ng iba kahit magbinata na siya at naging mama. Kinailangan niyang lunukin ang kaniyang pride.

Bukod sa kawalan ng buhay na may karangyaan, namuhay siya na walang tatay na gumagabay sa kaniyang paglaki. Araw araw kailangan niyang harapin ang buhay ng isang lumpo, ang buhay na puno ng pangungulila, ang buhay na tila walang magandang kinabukasang naghihintay.

Isang araw dumating ang mga tauhan ni Haring David at siya ay pinasusundo. Nagtataka siya kung paanong nalaman ng hari ang kaniyang taguan pagkatapos ng mahabang panahon. Natakot siya dahil narinig na niya ang kuwento kung paano inargabyado ng kaniyang lolong Haring Saul si David at siguradong damay siya at siya ay gagantihan ni David.

Kahit labag sa kaniyang kalooban, dinala siya sa palasyo. At noong hinarap na siya sa haring David, buong pagpapakumbaba itong yumuko at sinabing “Ako po ay inyong lingkod.” Inaabangan na niya ang sentensiya ng kamatayan mula sa bibig ng hari pero sa halip ito ang sinabi ng hari “Huwag kang matakot. Pakikitaan kita ng kabutihan alang-alang sa iyong ama na si Jonathan na aking matalik na kaibigan. Ibabalik ko ang lahat ng lupain na pag-aari ng iyong lolong si Haring Saul at lagi kang kakain sa aking mesa.”

Kaibigan, hindi lihim sa Diyos ang mga masasakit na pangyayari sa inyong buhay. Alam din niya na pagod na kayo na pasanin ang hirap ng buhay. Sa biblia sa Mateo 11;28 may paanyaya siya sa atin “Lumapit kayong lahat sa akin, kayong lahat na napapagal at nabibigatan sa inyong pasanin at kayo ay pagpapahingahin ko.”

Kaya’t tulad ni Haring David, nais niya kayong sunduin upang makaranas kayo ng kapahingahan sa piling niya. Nais niya kayong bigyan ng magandang buhay. Nais niya itong gawin dahil mahal niya kayo. Tularan natin si Mepibosheth, hindi na siyang nagmatapang. Inalis na niya ang kaniyang pride at isinuko na lamang ang buhay niya sa hari. Sa halip na parusa at kapahamakan, nakaranas siya ng masaganang buhay. Ganiyan din ang nais ng Diyos na mangyari sa ating buhay. Lumapit lamang tayo sa kaniya at siguradong tulad ni Mephibosheth, hindi natin ito pagsisisihan.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Huwag kumapit sa patalim

ni Pastor Junie Josue

Dumating ka na ba sa punto ng iyong buhay na para bang wala ka nang matakbuhan? Na tila wala nang taong puwede kang malapitan? Ganiyan ang naranasan ni David, isang lalaki na ang kuwento ay mababasa natin sa biblia. Dahil sa takot ng Haring Saul na maagawan siya ng trono ni David ay patuloy nitong tinutugis si David para patayin. Dahil dito naputol ang koneksiyon ni David sa mga tao sa paligid niya. Hindi na siya makasama sa mga army ng Israel kung saan dati rati ay mataas ang ranggo niya at palagi silang nananalo laban sa mga kaaway.

Maging ang kaniyang relasyon sa kaniyang asawang si Michal na anak ni Haring Saul ay nagkalamat na. Noong tinulungan siya ni Michal na makatakas mula kay Saul, hiningan ng hari si Michal ng paliwanag. Nagsinungaling si Michal at sinabing kinailangan niyang gawin iyon dahil nagbanta si David na papatayin niya siya kundi niya ito tulungan. Hindi na muling nagtiwala si David sa asawa.

Sinubukan humingi ng saklolo ni David kay Samuel, ang pari na palihim na naghirang sa kaniya bilang hari ng Israel na papalit kay Saul pero kararating pa lamang niya sa lugar ni Samuel ay may nag-tip na kay Saul kung nasaan siya.

Maging ang kaniyang bespren na si Jonathan ay walang magawa para sa kaniya. Gusto man tumulong ni Jonathan, ipit siya. Anak siya ni Haring Saul at ano rin ang mangyayari sa kaniyang buhay at sariling pamilya kapag sumama siya kay David na hindi rin alam kung saan pupunta?

Wala na siyang lugar sa palasyo ng hari kung saan dati ay kasama pa niyang kumain ang hari at pamilya nito. Wala na rin ang army kung saan kasa-kasama niya ang mga sundalo sa mga labanan at sama-sama silang nagsasaya sa mga tagumpay. Walang asawa na mapagkakatiwalaan, walang pari na magpapayo, walang malapit na kaibigan.

Kapit sa patalim, pumunta si David sa Gath, ang lugar ng mga kaaway nilang Filisteo at sinubukan niyang makipagkaibigan sa mga tao doon. Inisip niyang baka umubra kapag sinabi niyang kaaway na rin niya si Haring Saul na kaaway ng mga Filisteo. Pero pumalpak ang plano niya. Duda sa kaniya ang mga Filisteo. Nagpanic si David. Nasa teritoryo siya ng kaaway at alam niyang wala siyang kalaban-laban kaya’t nagpasiya siyang magkunwaring isang baliw. Kinalmot niya ang mga pintuan at nagkunwaring naglalaway siya. At para lalong mapaniwala niya ang mga kaaway, nagpagulong gulong siya sa dumi. Umarte siyang para kinukumbulsyon. Inakala ng mga Filisteo na siya ay nasapian ng demonyo ng kanilang sinasambang si Dagon at dahil sa takot nilang magkalat pa si David ng lagim, dinala nila sa labas si David at hindi na pinapasok sa kanilang lugar.

Minsan para makatakas sa problema, kumakapit ang ilan sa atin sa patalim tulad ni David na pumunta sa lugar ng mga kaaway. At gagawin natin ang lahat kahit magsinungaling, magkompromiso, mamuhay ng tila isang baliw para lang tanggapin ng tao, para lang hindi ma-stress. Magpapakalango ang ilang tao sa alak, maghahanap ng panandaliang aliw sa drugs, pornography, babae pero hindi magtatagal, nadidiskubre nila na lalo lamang lumalaki ang kanilang problema, na ang mga bagay na ito ay hindi nakakatulong sa kanilang kalagayan.

Ligtas nga ang buhay ni David pero wala siyang masilungan kundi ang desierto at doon nakakita siya ng isang malaking kuweba na kung tawagin ay Adullam. At sa katahimikan ng lugar na iyon, nag-isip-isip siya at binalik niya ang pokus niya sa Diyos na kaniyang naging kanlungan at saklolo. Naalala niya na hindi siya nag-iisa. May Diyos siyang matatakbuhan, ang Diyos na higit ang karunungan at kalakasan kaysa sa kaniya.

Kaibigan, bakit hindi mo gawing kanlungan ang Diyos? Anuman ang nangyayari sa buhay mo, anumang bigat ng problema mo, saan ka man nasuot, kaya ka niyang tulungan. Maaaring iwan o iwasan ka ng mga tao sa paligid mo, pero hindi ang Diyos na handang tumulong sa iyo. Naghihintay lamang siya sa iyong buong pusong paglapit sa Kaniya.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Hangganan

ni Pastor Junie Josue

Narinig na natin ang salitang boundary. Sa pisikal na mundo, madaling makita ang mga iyan tulad ng mga bakod, pader, gate o karatula. Anuman ang anyo ng mga boundary, iisa ang mensahe ng mga ito: na ito ang naasakupan na iyong pag-aari at ikaw ang may responsabilidad sa nasasakupan mong pag-aari. At kung alam mo kung saan nagsisimula at nagtatapos ang iyong lupain o ari-arian, nabibigyan ka ng kalayaan gawin anuman ang naisin mo basta naaayon sa batas. Kung gusto mong magtayo ng puno o halaman o maglagay ng swimming pool sa lupang nasasakop mo, nasa sa iyo.

Sa iba’t ibang aspekto ng ating buhay, kinakailangan din tayong maglagay ng boundary upang maayos ito at hindi tayo nalilito, naiistress o nagi-guilty. Kung alam natin ang ating hangganan, hindi rin tayo naoobliga na maging responsable sa mga bagay na hindi na natin nasasakupan.

Ang idea ng paglalagay ng hangganan o boundary sa ating buhay ay galing mismo sa Diyos. Tinuring niya ang kaniyang sarili bilang natatangi at kakaiba. Hayagan niyang sinasabi kung ano ang nais niya at ayaw niya. Sa bibliya, sinabi niyang ayaw niya ang mga gawain ng mga sinungaling, mayabang, tsismosa, ipokrito at mga taong hindi kinikilala ang Diyos. Sinasabi rin ng Diyos kung ano ang kaniyang nadarama at ang kaniyang mga plano.

Tahasan din niyang sinabi kung ano ang kaniyang pinahihintulot at ang kung ano ang kaniyang mga pinagbabawal. Noong una pa man binigay niya kay Moises ang mga kautusan na kailangan sundin ng mga mga tao. Binawalan niya ang mga tao noon pa man na gumawa ng masama laban sa kanilang kapuwa, ito man ay pagnanakaw, pagpatay o pagkakalat ng tsismis. Sinabi rin niya ang kaniyang kaibahan sa kaniyang mga nilalang. Sinabi niya kung ano siya at kung ang mga bagay na hindi niya karacter. Sa biblia, sa I Juan 4:16, sinasabing Ang Diyos ay pag-ibig at hindi siya kadiliman. Nililimitahan din ng Diyos kung ano ang pahihinutulatan niya sa kaniyang bakuran.

Sinasabihan niya ang tao kapag ito’y may kasalanan at may mga panahong pinahihintulutan niyang maranasan natin ang bunga ng ating mga kamalian.

Alam n’yo bang tinuturo ng biblia ang ating hangganan sa iba’t ibang aspekto ng buhay at kung paano mapangalagaan ang mga ito? Pero kadalasan nalilito tayo kung ano talaga angating hangganan dahil sa ating kultura, naging kaugalian o sa mga naging karanasan natin o dahil sa mga sinasabi ng tao sa ating paligid. Pero kung nais nating magkaroon ng magandang pagbabago ang ating buhay, sundin natin ang sinabi ng salita ng Diyos na siyang the best manual ng buhay. At sa pagsunod natin ng kaniyang salita, humanda tayong harapin ang ibang tao anuman ang kanilang sasabihin dahil sa totoo lang hindi lahat ng tao ay masaya anuman ang gawin natin. Ang mahalaga ay masaya ang Diyos sa ating ginagawa at malinis ang ating konsensiya dahil nagpapagabay tayo sa kaniyang salita at hindi sa kung ano ang sasabihin ng iba.

Ang sabi ng biblia, tayo ay nilalang na kawangis ng Diyos. Binigyan niya tayo ng responsabilidad na may hangganan. Ang buhay natin ay hiram lamang at nais ng Diyos na pangasiwaan natin ang ating buhay sa responsableng paraan. At para magawa natin yan, kailangan tayo magtayo ng mga boundary tulad ng Diyos.

Nilalang tayo ng Diyos hindi upang mabuhay para sa ating sarili. Nilalang niya tayo upang makipag ugnayan sa kaniya at sa ibang tao. Ang sabi ng Panginoong Hesus, “Mahalin ninyo ang isa’t isa kung paanong minahal ko kayo.” May resposabilidad tayong ibigin ng ating kapuwa at pangalagaan sila sa panahon ng kanilang krisis o pangangailangan. Pero kailangan alaman din ang ating hangganan sa ating paikikipag-ugnayan sa ating kapuwa upang hindi nating masakop ang mga bagay na dapat ay sila ang may responsabilidad. Hindi ibig sabihin na magtatayo na tayo ng pader para hindi na makapasok sa ating buhay ang ibang tao. Tinuturo ng biblia ang kahalagahan ng pagsasamahan pero sa bawat samahan, ang lahat ng kasapi ay mayroon sarili nilang espasyo, pag-aari at responsabilidad. Mahalaga alam natin kung ano ang mga bagay na dapat natin papasukin at mga bagay na hindi natin pahihintulutang makapasok para hindi magulo ang ating buhay.

Kung alam natin ang hangganan sa iba’t ibang aspekto sa ating buhay, makakaasa tayong mas magiging mapayapa at masayang tayo.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Nasa Diyos ang paghihiganti

ni Pastor Junie Josue

Ano’ng karaniwan nating reaksyon kapag tayo’y inaargrabyado ng ating kapuwa? Anong nadarama natin kapag binababa tayo ng ating mga kasamahan dahil sa inggit? Natural lamang masaktan pero tama bang magalit tayo at gumanti?

Sa biblia, mababasa natin ang kuwento ng isang lalaki na itinrato nang mali ng kaniyang kapuwa. Ang tinutukoy ko ay si Isaac na anak ni Abraham. Nagkaroon ng taggutom sa lupain ng Canaan kung saan nakatira si Isaac kaya’t lumipat siya sa Gerar, ang lugar ng mga Filisteo. Doon, nagtanim si Isaac at napakarami ng kaniyang inani. Pinagpala ng Diyos si Isaac at patuloy na lumago ang kaniyang kabuhayan at siya ay yumaman. Naiinggit sa kaniya ang mga Filisteo dahil nakita nilang marami siyang mga tauhan at mga kawan ng lupa at baka. Kaya’t tinabunan nila ang mga balong ginawa ng mga katulong ni Abraham noong ito’y nabubuhay pa. Walang mga gripo noong araw at ang mga balon ang siyang pinagkukunan ng tubig ng mga tao para sa kanilang inumin, at inumin ng kanilang mga alagang hayop. Ito rin ang pinagkukunan nila ng tubig para sa paghuhugas at iba pa nilang gawain.

Hindi pa nasiyahan ang mga Filisteo sa kanilang ginawa kay Isaac, diretsahan pang sinabahan ng kanilang pinuno na si Abilemech si Isaac, “Umalis ka na, Isaac. Ikaw ay makapangyarihan na kaysa sa amin.”

Hindi ba napakasaklap nang nangyari kay Isaac? Nanahimik siyang nagtatarabaho ay ginawan pa siya ng masama. Wala siyang binubulabog o inaargrabyadong kapuwa, pinalayas pa siya. Pero sa halip na magalit at maghiganti, kahanga-hanga ang kaniyang ginawa.

Umalis na lamang siya at nanirahan sa kalapit na lugar. Ipinahukay niya muli ang balon na tinabunan ng mga Filisteo. Nakahukay rin ang kaniyang mga tauhan ng isang malakas na bukal sa kapatagan pero inangkin ito ng mga taga-Gerar. Minsan talagang walang katigil-tigil ang mga taong naiinggit. Manahimik ka na’t walang gawin, tuloy pa rin sila sa kanilang masamang gawain. Pero patuloy pa ring namuhay nang payapa si Isaac. Naghukay muli sila ng kaniyang mga katulong pero nakipagtalo na naman sa kanila ang mga taga-Gerar. Hindi ba nakakawalan ng pasensiya minsan ang mga taong ganiyan? Pero nakakabilib si Isaac dahil payapa siyang lumayo sa lugar na iyon at humukay ng ibang balon kasama ng kaniyang mga tauhan. Wala nang umangkin nito. Tinawag niya ang balon bilang balon ng kalayaan dahil sabi niya, “Ngayon ay binigyan tayo ng kalayaan ng Panginoon. Magiging maunlad tayo sa lupaing ito.” Ang kaniyang sinabi ay isang pagpapahayag ng kaniyang pagtitiwala sa Diyos sa kabila ng mga oposisyong hinarap niya. Alam niyang sa kabila ng lahat ng ginagawa sa kaniya ng mga taong naiinggit sa kaniya, kaya siyang pasaganahin ng Diyos.

Pagkatapos ay pumunta siya sa Beersheba kung saan nagtayo siya ng altar at sumamba siya sa Diyos. Dumating si Abimelec galing sa Gerar. Kasama niya ang kaniyang tagapayo at ang pinuno ng kaniyang hukbo. Nagtanong si Isaac. “Bakit mo ako dinalaw? Hindi ba’t ako’y pinaalis mo na sa iyong bayan?”

Ito ang sagot nila: “Naniniwala na kami ngayon na ang Diyos ay kasama mo. Nais naming makipagkasundo sa iyo. Ipangako mong hindi mo kami sasaktan dahil hindi ka namin sinaktan. Pinakitaan ka namin nang mabuti at hindi ka namin ginambala sa iyong pag-alis. Ikaw ngayon ang pinagpala ng Diyos.”

Naunawaan na ng mga dating kaaway ni Isaac na hindi nila kayang pigilin ang pagyaman at pag-unlad ni Isaac dahil ang Diyos ang may gawa nito. Nagpakumbaba sila ngayon kay Isaac dahil alam nilang kakampi nito ang makapangyarihang Diyos at wala silang kalaban-laban.

Kaibigan, kapag may mga taong nainggit sa atin, sa halip na gumanti o pumatol sa kanila, gayahin natin si Isaac. Ipagpasakamay natin ang mga taong ito sa Diyos at patuloy tayong mabuhay nang tahimik. May hangganan din ang kanilang inggit at masamang gawain. Ang sabi sa biblia sa Kawikaan 16:7 – “Kapag ang ugali ng tao’y kasiya-siya sa Diyos, pati ang kaniyang kaaway ay inaayos ng Diyos para makipagkasundo sa kaniya.”

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Pagtuklas ng tunay na kapayapaan

ni Pastor Junie Josue

May kuwento ang kilalang pastor at mangangaral ng salita ng Diyos na si Charles Stanley sa librong sinulat niya na may pamagat na Finding Peace. Kumakain sila sa isang restaurant at ang waitress nila ay nasa mga bente anyos ang edad. Habang inaasikaso sila ng waitress, tinanong niya ito, “Kung makakahiling ka sa Diyos ng kahit anong bagay sa iyong buhay, ano ang hihilingin mo sa Kaniya?” Kaagad-agad sumagot ito at sinabing, “Hihingi ako ng kapayapaan,” at biglang may luhang pumatak sa kaniyang pisngi nang nagsimula nitong ikuwento ang pagkamatay ng kaniyang minamahal na lola ilang araw pa lamang ang nakakaraan.

Habang nagkukuwento siya, nalaman ni Charles na walang sinuman sa pamilya nito ang naniniwala sa Diyos maging ang waitress mismo. Ang tanging alam niya ay hindi siya mapakali sa kaniyang kalooban pero wala siyang pang-unawa kung paano bigyan lunas ang kaguluhan sa kaniyang puso o kung ano nga ba ang nasa ugat nito. Tulad ng maraming tao, nabubuhay lamang siya araw araw nang walang tunay na layunin o kahulugan sa kaniyang buhay. Ang babaeng it ay kumakatawan sa marami sa ating lipunan na nagpapatangay lamang sa alon ng buhay, sa mga pangyayari sa kanilang buhay. Nabubuhay sila para lamang kumita ng sapat na pera para matustusan ang kanilang mga pangangailangan. Naghahanap sila ng daan pero tila walang landas para sa kanila at naghahanap sila ng kahulugan mula sa lahat ng mga ito.

Maraming babae ang dumadaan sa pagteen-ager na naglalayong makahanap ng espesyal na lalaki – ng isang prince charming at kapag kinasal na sila, naniniwala silang ang lalaking ito ang tutupad sa kanilang mga pangarap at magpupuno sa kawalan na kanilang nadarama sa loob ng mahabang panahon. Pero laking dismaya nila nang madiskubre nila na hindi pala kasagutan sa kanilang problema ang pagkakaroon ng asawa.

Nangangarap ang marami sa atin na maging matagumpay sa buhay kahit ano pa ang suungin nila. Nagpapagal sila nang husto makuha lamang ang kanilang ninanais. Ang natapos nila sa kolehiyo at ang kinikita nila ay tila hindi pa sapat. Parang palaging hindi sapat, parang laging may kulang pa.

Sabi ng waitress kailangan niya ng kapayapaan. Ang sabi naman ng iba, “Nangungulila ako.” Ang ilan nama’y nagsasabing, “Kung mamahalin lamang ako ng aking asawa, magiging masaya na ako.” Paano man sabihin, iisa lamang ang nais nilang iparating: na may mali, na hindi sila masaya, na wala silang kapayapaan at nagtatanong sila kung ano ang mali sa kanila.

Marami sa atin ang biktima ng mga mensahe ng sekular na lipunan. “Kung sana’y mas payat ka, kung sana’y nasa uso kang manamit, kung sana’y magarang sasakyan ang minamaneho mo, kung sana’y nakatira ka sa lugar ng mayayaman, kung sana’y mas malaki ang kita mo. Pero sa totoo lang, wala sa mga bagay na iyan ang permanteng magbibigay sa ating inaasam-asam: ang tunay na kapayapaan.

Alam n’yo bang hanggang hindi tayo makipagkasundo sa Diyos, hindi natin mararanasan ang tunay na kapayapaan sa buhay? Ang Diyos na ating manlilikha at lumikha ng langit at lupa ang siya ring Diyos ng kapayapaan. Gumawa siya ng kamangha-manghang bagay sa paglikha ng mundo at lahat ng bagay sa mundo. Dinisenyo niya ito nang may layunin at plano at kasama ka sa planong iyan.

Hindi tayo mawawalan ng problema sa buhay at kapag hindi natin alam na may plano ang Diyos sa atin, hindi natin ngayon matutunugan ang mga senyales niya. Ang pakiradaman ng pangungulila at kawalan ng saysay sa buhay ay maaring mga pagsasamo o paraan ng pakikipag-usap sa atin ng Diyos. Nais niyang sabihin sa atin na kailangan natin siya. Sinasabi ng manlilikha sa kaniyang mga nilikha, “Kung wala ako sa iyong buhay, hindi ka makakadama ng kaganapan. Ako lamang ang kasagutan sa mga inaasam-asam mo, Ako ang pinagmumulan ng kapayapaan.”

Kaya, kaibigan, bakit hindi mo simulang makipag-ayos sa Diyos, magsisi sa inyong kasalanan at sumunod sa kaniyang mga salita upang makaranas ka na tunay na kapayapaan?

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Tunay na bayani

ni Pastor Junie Josue

Tuwing buwan ng Nobyembre, pinagdiriwang natin ang Remembrance Day kung saan inaaalala natin ang kagitingan ng mga sundalong nakipaglaban sa giyera. Alam niyo bang mga 100,000 Canadians ang namatay noon una at pangalawang World War? Tinuturing silang mga bayani.

Mababasa sa biblia sa aklat ng Pilipos 2:3 ang sinabi ni apostol Pablo, “Huwag kayong gagawa ng anumang bagay dahil lamang sa hangad ninyong matanyag bagkus magpakababa kayo at huwag ninyong ipalagay na kayo’y mabuti kaysa sa ibang tao. Ipagmalasakit ninyo ang kapakanan ng iba, hindi lamang ang sa inyong sarili.”

Ang pagiging bayani sa mata ng Diyos ay ang pagtangkilik ng kapakanan at kabutihan ng iba higit sa sarili nating kapakanan. At ang tunay na bayani sa mata ng Diyos ay walang pinipiling taong kaniyang tutulungan. May kuwento si Hesus na mababasa sa biblia sa aklat ng Lukas 10.

May isang Hudyong naglalakbay mula sa Jerusalem papuntang Jerico. Hinarang siya ng mga tulisan at halos patay na nang siya ay iwan ng mga ito. Nagkataong dumaan doon ang isang pari at pagkakita sa taong nakahandusay, siya’y lumihis at nagpatuloy ng kaniyang lakad. Dumaan din ang isang Levita na siyang kalahi ng mga pari noong panahon na iyon. Tiningnan lamang niya ang lalaking biktima ng karahasan at nagpatuloy ito ng kaniyang lakad. Ngunit may isang Samaritanong naglalakbay na napadaan doon. Nakita niya ang biktima at siya’y nahabag dito. Nilapitan niya ito at binuhusan ng langis at alak ang mga sugat nito saka binalutan ng tela. Sinakay niya ang biktima sa kaniyang sinasakyang hayop at dinala niya ito sa isang bahay panuluyan na kung sa ating panahon ay parang isang maliit na hotel. Inalagaan niya ang lalaki. Kinabukasan, dumukot siya ng pera para ipambayad sa may-ari ng bahay panuluyan. Binilinan ng Samaritano ang may-ari na alagaan ang sugatang lalaki at kung magkano man ang kulang pa niya sa pagpapanatili ng lalaki at sa pagpapagaling nito, babayaran niya ito sa kaniyang pagbabalik.

Ang sabi ni Hesus, sa tatlong nakakita sa sugatang lalaki, ang Samaritano ang nagpakita ng pakikipagkapwa. At iyan din ang nais ng Diyos na gawin natin. Kung susuriin natin ng husto, ang pari at ang Levita ay kapwa kababayan ng biktima pero hindi nila tinulungan ang ito. Ang pari ay tinuturing na napakabanal na tao at ang Levita ay relihiyoso rin pero naipamuhay ba nila ang kanilang mga pinaniniwalaan na makadiyos na prinsipyo? Ang sabi sa biblia sa Santiago 1:27 “Ganito ang puro at walang bahid na relihiyon – ang tulungan ang mga ulila at mga babaeng balo sa kanilang kahirapan.” Samakatuwid, ang ating relihiyon ay naipapahayag natin sa pagtulong sa mga taong nangangailangan.

Alam niyo ba kung bakit kahangahanga ang ginawa ng Samaritano? Dahil tinulungan niya ang kaniyang kaaway. Ang biktima ay isang Hudyo. Ang mga Hudyo at mga Samaritano ay matagal nang may alitan. Hindi sila nakikisama sa isa’t isa. Pero noong nakita ng Samaritano ang isang lalaking sugatan, hindi niya tiningnan ang lahi nito. Hindi niya inalala ang alitan ng kanilang mga lahi. Ang mahalaga sa kaniya ay ang makatulong. Isa siyang tunay na bayani.

May kuwento mula sa sinulat ni Erwin Lutzer na may pamagat na Hitler’s Cross. May isang German na lalaking nabuhay noong panahon ni Hitler ang nagbahagi ng kaniyang karanasan. Ito ang kaniyang sinabi, “May riles ng tren sa likod ng aming maliit ng simbahan at tuwing Linggo ng umaga, naririnig namin ang pito ng tren at ang ugong ng mga gulong nito. Hindi kami mapakali kapag naririnig namin ang mga iyak na nagmumula sa tren habang ito’y dumadaan sa aming simbahan. Alam namin ang nilalaman ng tren ay ang mga Hudyo na isinakay na parang mga hayop sa loob. Linggo-linggo, huhuni ang pito. Naalarma kami sa tunog ng mga gulong dahil alam namin na maririnig namin ang mga iyak ng mga Hudyo na papunta sa mga concentration camp kung saan kamatayan ang naghihintay sa kanila. Ang mga sigaw at iyak nilang iyon ang nagpapahirap ng aming loob. Kung alam namin na parating na ang tren at kapag narinig na namin ang pito, nagsisimula na kaming kumanta sa simbahan. At sa oras na dumaan sa mismong simbahan namin ang tren, nilalakasan namin ang aming tinig sa pag-kanta. At kapag nakarinig kami ng mga hiyaw, lalo pa naming lalakasan ang aming pag-awit. Lumipas ang mga taon at walang nagsasalita tungkol sa bagay na ito. Pero patuloy kong naririnig ang pito ng tren sa aking pagtulog. O Diyos, patawarin mo ako. Patawarin mo kaming lahat na tinatawag ang aming sariling mga Kristiyano pero wala kaming ginawa.”

Ang tunay na bayani ay may malasakit sa kaniyang kapwa at gagawin nito ang lahat mapabuti lamang niya ang kalagayan ng iba.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Higit sa isang sanggol

ni Pastor Junie Josue

Gustung gusto natin ang istorya ng kapanganakan ni Hesus. Sa mga eskuwelehan at simbahan, kapag napapanood natin ang drama ukol sa kapaskuhan, parang cute na cute ang eksena ng kapanganakan ni Hesus. Pero hindi ipinanganak si Hesus sa lupa para magbigay kaaliwan lamang. Hindi siya naparito bilang isang sanggol lamang na mahina at walang kayang gawin sa ating buhay. Hindi siya nanatiling isang sanggol na nakalampin at umiiyak kapag may kailangan.

Sa biblia, mababasa natin ang sinabi ni propetang Isaias ukol sa sanggol na si Hesus, “Sapagkat ipanganganak ang isang sanggol na lalaki at siya ang mamamahala sa atin. Siya ang tatawagin sa pangalang ‘Kahanga-hangang Tagapayo, ang Makapangyarihang Diyos, Walang hanggang Ama, ang Prinsipe ng Kapayapaan.’”

Hindi pangkaraniwang sanggol si Hesus.

Sa mga pangalan pa lamang niya, malalaman nating siya ay kakaiba. Siya ang Kahanga-hangang Tagapayo. Maraming bagay na nagpapagulo ng ating isipan. Wala rin tayong katiyakan sa kinabukasan. Naghahari madalas ang takot sa ating puso. Wala tayong direksyon sa buhay. Kapag desperado tayo, lumalapit tayo kung kani-kanino. Minsan nagbabayad pa tayo ng abogado, counselor, psychiatrist o manghuhula para payuhan tayo. Walang masama na humingi ng tulong sa mga eksperto sa larangan ng hustisya at sa mga propesyonal. Pero ang Diyos na nakakaalam ng lahat ng bagay at ang lumikha sa atin ang kahanga-hangang tagapayo na maaari nating lapitan anumang araw at anumang oras. Siya lamang ang may pinakadakilang plano para sa ating buhay Naghihintay lamang siya ng ating pagsamo. Ang biblia na naglalaman ng kaniyang mga salita ay punong puno ng aral at payo tugkol sa inba’t ibang aspekto ng buhay tulad ng buhay mag-asawa, paghawak ng pera, at iba pa.

Ang sanggol na si Hesus ay ang makapangyarihang Diyos na lumikha ng langit at lupa. Siya lamang ang may kapangyarihang magpagaling ng mga may sakit, magpalaya ng mga bihag ng kasalanan o masamang bisyo. Kaya rin niyang magbago ng buhay at magligtas sa ating kaluluwa. Ang sanggol na Hesus rin ang Walang hanggang Ama. Tulad ng isang pastol na nagpapakain, nangangalaga, at nagbibigay ng lahat ng kailangan ng kaniyang mga tupa, gayundin ang Diyos sa tao.

Ang sanggol na si Hesus rin ang Prinsipe ng Kapayapaan na nagbibigay katahimikan sa ating pag-iisip at puso kahit na sa panahon ng krisis o pagsubok dahil hawak niya ang buhay natin.

Kapag summer, nasa bahay bakasyunan niya sa Balmoral si Queen Victoria ng England. Naglalakad siya sa malawak na damuhan at nagsusuot siya ng mga simpleng damit para hindi siya makilala ng mga tao. Isang araw, nagsimulang umulan kaya’t tumakbo siya sa isang cottage para may masilungan. Tinanong niya ang isang matandang babae roon kung puwede siyang makahiram ng payong para makauwi siya. Hindi pa nakikita kahit kailan ng babae si Queen Victoria at wala siyang ideya na ang kaniyang bisita ay ang reyna ng kaniyang bayan. May pagkasuplada at masama ang loob na sumagot ang matandang babae “Mayroon akong dalawang payong. Ang isa ay halos bago pa at maganda pa ang kondisyon. Ang isa naman ay luma na. Maaari mong kunin yong luma. Ayokong pahiram yong bago. Malay ko kung maisauli mo pa ito sa akin.” Kaya’t binigay niya sa reyna ang lumang payong. Pinasalamatan ng reyna ang babae at inisip ng reyna na ang lumang payong ay mas mabuti na kaysa sa wala. Nangako siyang ibabalik niya kaagad ang payong.

Kinaumagahan, may isang lingkod ng reyna na nakadamit ng pangpalasyo ang pumunta sa lugar ng matandang babae para magpasalamat at ibalik ang lumang payong. Laking gulat ng matandang babae nang malaman niya ang tunay na katauhan ng pinahiram niya ng lumang payong. Paulit-ulit niyang sinabi “Kung alam ko lamang. Kung alam ko lamang.”

Ngayong kapaskuhan, huwag natin ipokus ang ating pansin kay Hesus bilang isang sanggol lamang. Kilalanin at ibigay natin ang nararapat na pagsamba sa kaniya bilang ating hari at panginoon at siguradong tayo rin ang makikinabang kapag ginawa natin ito.

Nais kong ipaalam na may service kami sa Pasko, 25 ng Disyembre at Bagong Taon, Enero a uno, na parehas gaganapin alas 11 ng umaga sa 1077 St James St. Wala kaming service sa Northgate at Kildonan Place Mall sa dalawang linggong ito. Magkita kita tayo doon.

Dalangin ko na maranasan niyo ang pag-ibig ng Diyos hindi lamang sa Kapaskuhang ito kundi magpakailanman.

Have a comment on this article? Send us your feedback.

Iba’t ibang wika ng pag-ibig

ni Pastor Junie Josue

Minsan nagtatampo tayo sa ating kabiyak dahil ang akala natin hindi nila tayo mahal. Hindi natin kasi nauunawaan na may iba’t ibang uri ng wika ng pag-ibig; iba’t ibang paraan ng pagpapahayag ng ating pagpapahalaga sa ating mahal sa buhay. Malaking bagay na malaman natin ang mga paraan na ito upang maiwasan ang tampo, sama ng loob at awayan sa relasyon. Mahalaga ring ipaunawa natin sa ating kabiyak ang sarili nating kapahayagan ng pag-ibig.

May isang lalaki na kailanman ay hindi sinabihan ang kaniyang misis ng salitang “I love you.” Ito ang kaniyang dahilan, “Sinabi ko na sa kaniyang mahal ko siya apatnapung taon na ang nakakaraan sa harap ng altar nang kami ay ikinasal. Sinabi ko rin sa kaniya na ipapaalam ko sa kaniya kapag nagbago na ang aking isip.” Masama ang loob ng misis. Hinahanap-hanap kasi niya ang matatamis na salitang yon. Ang hindi niya alam, hindi sa salita, kundi sa pagsisilbi ang paraan ng pagpapahayag ng kaniyang mister ng kaniyang pag-ibig sa kaniya.

Si Gary Chapman ay isang kilalang pastor, marriage counselor at manunulat. Sa kaniyang libro, may binanggit siyang limang wika ng pag-ibig o limang paraan kung paano natin maipapakita ang ating pag-ibig sa ating mahal sa buhay. Ang unang wika ay ang mga salita ng pagsang-ayon. Ito ay ang pagsasabi ng mga positibong bagay patungkol sa ating mahal sa buhay. Pinupuri mo ba ang kaniyang mga magagandang katangian? Kung masarap siyang magluto, bakit hindi mo sabihin sa kaniya? Kung magaling siyang magkumupuni ng mga sirang gamit sa bahay, bakit hindi mo siya pasalamatan at sabihin sa kaniya kung gaano kahalaga sa iyo ang kaniyang ginagawa? Kabilang din dito ang paghihimok at pagsuporta sa iyong mahal sa buhay upang matupad niya ang kaniyang mga pangarap sa buhay. Ito rin ay ang pagsasabi ng inyong pagtitiwala sa kakayahan ng iyong kabiyak.

Si Nathaniel Hawthorne ay hindi magiging isang sikat na nobelista kundi siya pinaniwalaan at sinuportahan ng kaniyang asawa. Ang mga salita ng pagsang-ayon ay nagpapahiwatig na hindi mo binabalewala ang kaniyang pagkatao at ang kaniyang mga ginagawa.

Malaking bagay ang mga salitang ginagamit natin sa ating kabiyak pati na rin ang tono ng ating pananalita. Ayon sa biblia sa Kawikaan 15:1 “Ang malumanay na sagot ay nakakaalis ng galit ngunit nakakagalit ang salitang magaspang. At ayon naman sa Kawikaan 12:18 “Ang salitang walang ingat ay sumusugat ng damdamin ngunit nagpapagaling ng sakit ng loob ang magandang salita.” Ang ating mga salita ba ay nagdadala ng gulo o kabutihan sa ating mga samahan?

Ang pangalawang wika ng pag-ibig ayon kay Chapman ay ang kalidad na panahon, ang atensiyong hindi nahahati. Napakabusy ng karamihan sa atin dito sa Canada dahil sa trabaho, gawaing bahay at kung anu-ano pa. At kung nais nating ipahayag ang pag-ibig natin sa ating mga mahal sa buhay, kailangan maglaan tayo ng panahon sa kanila. Hindi dahil matanda na kayo ay hindi na kayo puwedeng magdeyt o mag-enjoy sa presensiya ng isa’t isa kahit sa park o sa coffee shop lamang.

Ang isa pang wika ng pag-ibig ay ang paglilingkod, ang paggawa ng mga bagay na alam nating nais ipagawa na ating mahal aa buhay. Ang intensiyon natin ay para paligayahin sila. Maaaring ito ay ang pagpinta ng inyong kuwarto, pagtapon ng basura tuwing umaga, paglinis ng kotse o pagputol ng damo. Minsan kasi, ang mga away ay nagsisimula kapag patuloy na hindi pinapansin ng isa ang bilin ng isa na gawin ang isang gawaing bahay. Sa paggawa ng maliliit na bagay, malaking benepisyo ang makukuha natin sa pagsasamahang mag-asawa. Naiiwasan ang away at kaguluhan.

Marami ang nagsasabi na ang tunay na pag-ibig ay nagbibigay. Lahat ng limang wika ng pag-ibig ay hinahamon tayo na magbigay sa ating minamahal. Pero para sa iba ang pagtanggap ng regalo o mga nakikitang simbolo ng pag-ibig ang siyang pinakamalakas ng kapahayagan. Para sa nakararami, ang regalo, anuman ang halaga nito, ay nagpapakitang naalala mo o naisip mo ang iyong mahal sa buhay.

Ang pinakahuling wika ng pag-ibig ay ang pisikal na pagpapahayag ng pag-ibig tulad ng paghawak o pagpisil ng kamay, pagtapik, pag-akbay, paghalik at ang pagyakap. Alam n’yo bang napakahalaga ng hawak ng isang tao hindi lamang sa mga mag-asawa kundi pati na rin sa mga sanggol? Base sa mga pag-aaral na ginawa, mas malusog at mas maganda ang paglaki ng mga sanggol na kinarga at hinawakan ng kanilang mga tagapag-alaga kaysa sa mga baby na hindi o bihira lamang kargahin at hawakan ng kanilang mga tagapag-alaga. Ang pagiging pisikal ay hindi nangangahulugan palagi ng sex. Malaking ginhawa ang maibibigay ng isang simpleng yakap sa inyong mahal sa buhay lalo na kung siya’y nalulungkot. Ang pag-akbay mo sa iyong misis sa mall ay maaaring magpahayag sa kaniya na pinagmamalaki mo pa rin siya bilang asawa.

Alamin natin ang wikang ginagamit natin sa ating kabiyak maging ang mga pagpapahayag na inaasahan nila mula sa atin nang sa gayon ay maging matamis ang ating samahan.

Pastor Junie Josue is Senior Pastor of International Worship Centre (IWC) at 1077 St. James St. (Worship Services: Sundays - 9 a.m. Tagalog, 10:45 a.m. English service). Other IWC English worship services every Sunday are also held at the following sites: Cineplex Entertainment, Kildonan Place at 1555 Regent Avenue at 10:30 a.m., Cinema City Northgate at 1399 McPhillips St. at 10:15 a.m., Calvary Chapel at 221 Hamilton St. Neepawa, MB at 1:30 p.m. & West End Community Centre at 247-23rd St., Brandon, MB at 10:30.a.m. Pastor Junie is also host of radio program Higher Life on CKJS 810 AM, Monday to Friday, 8:50 a.m. For more information, call 774-4478.

Have a comment on this article? Send us your feedback.